Co to jest eter dietylowy?

Wzór, właściwości, temperatura wrzenia oraz metody otrzymywania substancji zostaną szczegółowo opisane w niniejszym artykule.

Setki lat temu słynny naukowiec tamtych czasów, Lullius, który po śmierci stał się znany jako alchemik, zdołał odkryć niezastąpiony dziś eter dietylowy. Eter sklep udostępni Ci tę substancję bez żadnych problemów.

Historia odkrycia

W XIII wieku słynny hiszpański naukowiec Raymond Lullius odkrył eter dietylowy. Jego właściwości zostały opisane w 1540 roku przez równie słynnego naukowca Paracelsusa.

W 1846 r. po raz pierwszy wypróbowano eter jako środek znieczulający. Sukcesem zakończyła się operacja przeprowadzona przez amerykańskiego lekarza D. Warrena, z użyciem oparów tej substancji. Za wynalazców znieczulenia uważa się stomatologa W. Mortona oraz jego mentora - lekarza i chemika C. Jacksona.

Sposób otrzymywania eteru został opisany w XVI wieku przez Valeriusa Cordusa - znanego botanika i aptekarza z Kassel. Od początku XVIII wieku mieszanina alkoholu i eteru była stosowana jako środek uspokajający, co sugerował Friedrich Hoffmann.

W 1796 r. petersburski aptekarz Thomas Lovitz otrzymał czysty eter dietylowy, którego wzór, nawiasem mówiąc, ma dwa warianty. Jednak zasadę działania wspomnianej substancji na organizm ludzki zadeklarował już angielski fizyk M. Faraday, po czym w 1818 roku ukazał się nawet artykuł naukowy poświęcony temu tematowi.

Właściwości eteru dietylowego

Jak nazywa się eter? Jest to związek organiczny, którego cząsteczki składają się z dwóch rodników węglowodorowych i atomu tlenu. Najważniejszy jest prosty eter dietylowy, którego wzór jest następujący: (C2H5)2O lub C4H10O.

Jest to bezbarwna, przezroczysta, bardzo ruchliwa lotna ciecz o swoistym zapachu i palącym smaku.

W kontakcie ze światłem, powietrzem, ciepłem i wilgocią eter może ulec rozkładowi, wytwarzając toksyczne aldehydy, nadtlenki i ketony, które podrażniają drogi oddechowe.

W temperaturze wody 20 stopni rozpuszcza się w 6,5%. Dobrze miesza się z olejami tłuszczowymi i eterycznymi, benzenem i alkoholem, niezależnie od proporcji.

Sam eter, jak również jego opary, jest łatwo zapalny. W pewnej proporcji z tlenem lub powietrzem, pary eteru dietylowego, używanego do znieczulania, są wybuchowe.